Osmanlı’ndan itibaren Türkçenin serencamı akademik olarak titiz bir şekilde eserde ele alınmıştır. Tabii ki esas konu Harf Devrimi sonrası Türk Dil Reformu olup bu, tarihî örneklerle gayet net bir şekilde ortaya konulmuştur. Türk Dil Devrimi’nin amacı devlet ve aydınlar ile halk arasındaki dilden kaynaklanan farklılığı kapatmak olsa da Arapça ve Farsça kelimelerden kurtulma adına Türkçe kelime türetmenin ulaştığı durum aşırıya kaçmıştır. Eserde buna ilişkin çok sayıda ibretlik örnek yer almaktadır. Yazarın Türkçeye hâkimiyeti özelikle kelime türetilen ekler konusundaki analizleriyle şaşırtıcıdır. Yazar zaman zaman da kendini dokundurmalardan alamamaktadır. Uygulamada kelime türetme, Öztürkçe kelimelerle birlikte Batı dillerindeki kelimelerle benzerlik kurulması ve bazı eklerin kullanılması şeklinde gerçekleşmiştir. Türetenlerin dil bilimci değil de, TDK’nın maaşlı çalışanları ve amatörlerden oluşması da ilginçtir. Türkçenin serencamını merak edenler için son derece faydalı bir eser.