1939’da yayımlanmış bu roman “Mizah romanı nedir?” sorusunun mükemmel olmayan ama çok pek iyi bir cevabıdır. Groucho Marx’ın aynı köşkte geçen teatral filmleri ve 20. yüzyılın ilk yarısında yazılmış, olayların düğüm düğüm olduğu İngiliz sahne komedileriyle aynı damardan, “işte ben komiğim” diyen şahane bir roman. Kötümser bir açıdan bakarsanız eski moda bir güldürü, iyimser ve aslında bana kalırsa daha doğru olan açıdan bakarsanız muazzam, hiç mi hiç önemsizleşmeyecek bir klasik. Hitler’e göndermelerden tutun da sanat görgüsüzlüğüne kadar her dala konan bir serçe. Şakalar ve neredeyse tamamı aynı malikânede geçen bu kitaptaki birbirinden komik olaylar bugün de gevrek gevrek gülünecek denli canlı ve zekice. Jerome K. Jerome’u hatırlatan nefis espriler, bunun üstüne mekân kısıtlılığına rağmen leziz bir kahkahalı aksiyon.