Uzun yıllar evvel bir televizyon filmiyle birlikte Şahmeran ismini duymuştum. Sonrasında aklımın bir köşesinde kalan bu devasa yarı insan, yarı yılan olan varlığın efsanesini okuma isteği duydum. Hatice Üzgül’ün Efsane üçlemesinin ilk kitabı da merakımı gidermek için biçilmiş kaftandı. Tanıdık hikâyelerden yola çıkarak insan olmayı, bilge olmayı ve Allah’a sonsuz teslimiyeti masalsı bir dille aktaran kitabı ben severek okudum. Üçlemenin diğer kitaplarının satış dışı olmasına üzülsem de günün birinde yollarımızın kesişeceğini umuyorum. ✒
“Damla buluttan ayrıldıktan sonra, toprağa düşse toprak olamaz; ateşe atılsa ateş olamaz; rüzgârla da kendini unutmaz. Damla nereye düşerse düşsün, dönüp dolaşıp gideceği yer yine buluttur.” (S.33)