Ramazan Yıldırım, bu kitabında, öğrenmenin doğuştan gelen, özel bir çaba harcamaksızın gelişen bir yetenek olmadığını vurgulayarak, gerek yaşamın kendisinden, gerekse kitaplar ve rehberlerimizden gelen verileri, netleştirilmiş amaçlarımız doğrultusunda bilinçli yöntemler kullanarak nasıl etkin öğrenebileceğimizi anlatıyor.
şimdiye kadar okuduklarından da öğrendiğim kadarıyla bu kitabın en büyük ve belki de tek hedefi -tek diyorum çünkü yeteri kadar ciddi bir hedef- öğrenmeyi öğretmek… “öğrenmeyi öğrenmek” kitabı da bu hedefe doğru giden yolda bir adım… kitabı okumadan önce eğitim sistemi içerisinde en büyük rolün öğrenciye ait olduğunu biliyordum ama yine de eğitim sisteminin kötülüğünden de emindim. fakat kitabı okuduktan sonra aslında eğitim sisteminin mevcut yaşam koşulları altında çok da kötü olmadığını hissettim açıkçası. yazarın yaratıcılık konusuna önem göstermesi beni iş hayatında gerçekten de en önemli yeteneğin yaratıcılık olduğunu görmeye itti. hatta yaptığımız her şey yaratıcılığın bir ürünü değil midir? Şu kurduğum cümleler bile… son olarak da yazarın “eğitim sorunu” deyince çözüme ulaşılmıyor çünkü kimse üzerine alınmıyor şeklindeki yorumunu çok beğendim. hayata bakınca bizim -çoğumuzun- de genel sorunumuz bu aslında, teşhisi doğru koyamamak, yanlış tanımlamak ve çözüme bu sayede! ulaşamamak…
İnsanlar hayatı boyunca hep birşeyler öğrenme çabası içinde olurlar ama öğrenmeyi unuttukları birşey vardır, o da öğrenmeyi öğrenmek.Bu birçoğumuz için geçerlidir.Bence kitap çok önemli bir konuya değinmiş.Hani aslında normal bir insandan daha zeki olmayan ama hep çabuk öğrenen ve dolayısıyla baarılı olan kişiler ardır ya(eminim bu herkesin etrafında vardır…)onların öğrenme sırrı aslında belki bilerek belki de bilmeyerek öğrenmeyi öğrenmiş olmalarıdır…Herkes okumalı…Bir çok şeyi kolaylaştırdığını göreceksiniz…
Kişisel gelişim kitapları kişiye yeni bir şey öğretiyorsa düşünce dünyasını geliştiriyorsa amacına ulaşmış olur. Bu kitap da öğrenme yetisini açıklamaya çalışmış. En büyük etkenin amaç belirlemek olduğunu vurgulamış yazar. Eğer amaç netleşirse daha çok motive olunur ve başarı daha kolay sağlanır diyor. Herşeyi öğrenebiliriz ama önce öğrenmeyi öğrenmekten başlamamız çok iyi olacak ….
Bu kitapta diyor ki; bir konuyu öğrenmeye başlamadan önce amaç netleştirilmelidir. amacı bilmek üç nedenden dolayı öğrenme etkinliğini artırır. birincisi amaç yol gösterir ikincisi amac ve buamacın sonunda ulaşılacak sonucu bilmek kişiyi motive eder üçüncü ise başarılar ancak amaçlara ne kadar ulaşıldığı ile ölçülebilir. öğrenme bireyseldir. herkes aynı hızla öğrenemez. Sonuç olarak kavramlar ve nesneler arasında ilgi kurma becerisi öğrenmenin en önemli unsurlarından birisidir. Emersonun dediği gibi Hayatta rastladığım herkes benden bir bakıma daha üstündür bu yüzden kendisinden birşeyler öğrenebilirimgözüyle bakarsak insanlardan bu yolla alacağımız tecrübeler ve dersler daha yol gösterici olacaktır. Kitap bu nedenle öğrenme yolundaki çabalarımızda oldukça yol gösterici bir kaynak
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
şimdiye kadar okuduklarından da öğrendiğim kadarıyla bu kitabın en büyük ve belki de tek hedefi -tek diyorum çünkü yeteri kadar ciddi bir hedef- öğrenmeyi öğretmek… “öğrenmeyi öğrenmek” kitabı da bu hedefe doğru giden yolda bir adım… kitabı okumadan önce eğitim sistemi içerisinde en büyük rolün öğrenciye ait olduğunu biliyordum ama yine de eğitim sisteminin kötülüğünden de emindim. fakat kitabı okuduktan sonra aslında eğitim sisteminin mevcut yaşam koşulları altında çok da kötü olmadığını hissettim açıkçası. yazarın yaratıcılık konusuna önem göstermesi beni iş hayatında gerçekten de en önemli yeteneğin yaratıcılık olduğunu görmeye itti. hatta yaptığımız her şey yaratıcılığın bir ürünü değil midir? Şu kurduğum cümleler bile… son olarak da yazarın “eğitim sorunu” deyince çözüme ulaşılmıyor çünkü kimse üzerine alınmıyor şeklindeki yorumunu çok beğendim. hayata bakınca bizim -çoğumuzun- de genel sorunumuz bu aslında, teşhisi doğru koyamamak, yanlış tanımlamak ve çözüme bu sayede! ulaşamamak…
İnsanlar hayatı boyunca hep birşeyler öğrenme çabası içinde olurlar ama öğrenmeyi unuttukları birşey vardır, o da öğrenmeyi öğrenmek.Bu birçoğumuz için geçerlidir.Bence kitap çok önemli bir konuya değinmiş.Hani aslında normal bir insandan daha zeki olmayan ama hep çabuk öğrenen ve dolayısıyla baarılı olan kişiler ardır ya(eminim bu herkesin etrafında vardır…)onların öğrenme sırrı aslında belki bilerek belki de bilmeyerek öğrenmeyi öğrenmiş olmalarıdır…Herkes okumalı…Bir çok şeyi kolaylaştırdığını göreceksiniz…
Kişisel gelişim kitapları kişiye yeni bir şey öğretiyorsa düşünce dünyasını geliştiriyorsa amacına ulaşmış olur. Bu kitap da öğrenme yetisini açıklamaya çalışmış. En büyük etkenin amaç belirlemek olduğunu vurgulamış yazar. Eğer amaç netleşirse daha çok motive olunur ve başarı daha kolay sağlanır diyor. Herşeyi öğrenebiliriz ama önce öğrenmeyi öğrenmekten başlamamız çok iyi olacak ….
Bu kitapta diyor ki; bir konuyu öğrenmeye başlamadan önce amaç netleştirilmelidir. amacı bilmek üç nedenden dolayı öğrenme etkinliğini artırır. birincisi amaç yol gösterir ikincisi amac ve buamacın sonunda ulaşılacak sonucu bilmek kişiyi motive eder üçüncü ise başarılar ancak amaçlara ne kadar ulaşıldığı ile ölçülebilir. öğrenme bireyseldir. herkes aynı hızla öğrenemez. Sonuç olarak kavramlar ve nesneler arasında ilgi kurma becerisi öğrenmenin en önemli unsurlarından birisidir. Emersonun dediği gibi Hayatta rastladığım herkes benden bir bakıma daha üstündür bu yüzden kendisinden birşeyler öğrenebilirimgözüyle bakarsak insanlardan bu yolla alacağımız tecrübeler ve dersler daha yol gösterici olacaktır. Kitap bu nedenle öğrenme yolundaki çabalarımızda oldukça yol gösterici bir kaynak