Son baskısı 1913’te Osmanlıca olarak yapılan eserin günümüz harflerine aktarılması anayasaya hukukuna önemli bir katkıdır. Eser döneminde özellikle Fransızca yazılan anayasa hukuku kitaplarının ve dönemindeki ülke anayasalarının özetlenmesi şeklindedir. Osmanlı’daki anayasa hukukuyla ilgili konulara çok az değinilmiştir. Bunda anayasa hukukuna dair uygulamaların önemli bir tarihî geçmişinin olmamasıyla birlikte yazarın somut konulara girmemesine dair tercihi de etkili olmuştur. Aslına sadık kalınarak transkripte edildiğinden ve sadeleştirilmediğinden Osmanlıca kelimelere aşina olanlar eserden istifade edebilir. Anayasa hukuku ve Türk hukuk tarihine ilgili duyanların istifade edebileceği bir eserdir. Eserin sonundaki lügatçe yetersiz olup daha geniş çaplı bir lügatçe esere eklense daha uygun olurdu. Ayrıca bu tür eserler yayınlanırken eserin yazarı ve konusu hakkında doyurucu bir bilgi verilmesi eseri daha kullanışlı kılacaktır.