… Sırf bir gün daha yaşasınlar diye kanadı kırık bir kuşu, eziyet edilen, postu yüzülen, kuyuya, dereye, denize atılan hayvanlara içimiz cızlayarak el pençe durmuyor muyuz? Üstelik bu eziyeti bu dilsizlere reva görenlere bir de lanet okumuyor muyuz? Kaldı ki parçalara bölerek çöpe attığınız bir insan yavrusundan bahsediyoruz. Ben kızımı ve kardeşlerini özürlü doğacaklarını bile bile kabullendim doktor hanım. Siz buna “bozuk zihniyet, aptallık” deyin; ben buna “yaşam hakkı” diyorum. Çünkü kalbi atan her canlı, var olma hakkı ona bağışlanarak gönderilmiştir. Öyle ya da böyle bu hakkı doğmamışların elinden almak cinayet değil midir?” “Evet, ama Şevval’in bir babası vardı.” “Ne fark eder, kızım ba…? (Evrenin Doğum Lekesidir İnsan)