Kitabın belirli bir dönemdeki misyoner faaliyetlerine ışık tutması bakımından elbette önemi var. Ancak kitabın bir misyoner tarafından yazıldığı da unutulmamalıdır. Çünkü yazar istediği kadar objektif olduğunun mesajını vermeye çalışsa da bir Hıristiyan din adamı zihniyeti eserinin tamamında mevcuttur. Mesela okulun öğretmenlerinden Tomayan ve Kayayan diğer birçok kaynakta orta Anadolu’daki isyanların başlatılmasında önemli rolleri olduğu işaret edilmesine rağmen White bu konulara habersiz gibi hatıralarını kaleme almıştır. Hatta bu hocalardan saygıdeğer “muhterem” kişiler olarak bahsetmektedir. Buna benzer daha birçok görmezden geldiği konular vardır.Yazarın hatıralarında genel yaşayışla ilgili görüşlerinin yanında Türk dili ile ilgili şu görüşü de enteresandır: “Türkçe grameri, çalıştığım dillere göre şaşırtıcı şekilde düzenliydi. Bu dili öğrenmekten zevk aldım ve kendi dilim gibi hissettim”.Kitabın anlatımının akıcı olması okuyucuyu sıkmamakta ve okumayı zevkli hale getirdiği söylenebilir.White’ın “Bir Amerikan Misyonerinin Merzifon Amerikan Koleji Hatıraları” adındaki eseri diğer benzeri kaynaklar da dikkate alınarak okunursa faydalanabilecek bir eserdir.