Dünyanın en zengin ülkesi dahi olsa, yöneticileri ve memurları, zalim ve hırsız olan, yaptıkları tek iş, halkını soymak ve “Daha iyi nasıl soyulabilir?” sorusuna cevap aramak olan bir ülke elbette ayakta duramaz. Fakat böyle ülkelerde (bizim ülkemiz gibi) asıl sorun halkın bu soyguna duyarsız kalması, hatta soyguna bizzat katılmasıdır. Sağ cebinden çaldığını, sol cebine koyan bizler… Bu soygun çeteleri de bizim içimizden çıkmadılar mı? Fırsat yakaladık mı, hepimiz de aynı naneyi yemiyor muyuz? (Vergi kaçırmak gibi) Ne yazık ki soyulan ve soyanlar aynı kişiler olunca da bu en büyük soruna da bir çare bulunamaz. Önce insanlar bilinçlenmeli, yani insana yatırım yapılmalı. Ancak bu şekilde bencillik, çıkarcılık, torpilcilik, hırsızlık, neme lazımcılık gibi huylarımızdan vaz geçer ve yöneticilerimizi ve bürokratlarımızı uyarıp, doğruya kanalize edebiliriz.