“Bitmiştim… Bir şeylere başlamak için değil, sona yaklaşmak için bitmiştim.” Bazı insanlar sadece bitiş çizgisini görür, sonrası yoktur. Ne yeni bir başlangıcın heyecanı ne de bitiş çizgisini geçmiş olmanın sevinci ya da hüznü... Elif’in içine çöreklenen duygu tam da böyleydi. İş, aşk, sağlık, parada ve diğer bütün dallarda sıfıra yakın olduğu bir dönemde önüne şık bir tabakla bir fırsat sunulur. İnsanların kendisini muhabir olarak görmediği gazetede bir sayfası, yardımcısı görünümünde olsa da gelecekteki en iyi arkadaşı ve o vardır. O… Bir kez gördüğünde tüm gününü değiştiren o… Elif’ in çömez muamelesi gördüğü gazetede yeni işe başlayan, kendisiyle taban tabana zıt Melek ile filizlenen arkadaşlığı, sevdiğini söylemek bir yana “Merhaba” bile diyemediği Engin’e olan duyguları onu bambaşka birine dönüştürmeye başlar.
depresyonu bile böyle anlatabilmek yetenek ister 🙂 o yetenek de yeni keşfettiğim Seçil Çömlekçi de oldukça mevcutmuş 🙂 akıcı, sürükleyici, sevimli bir roman
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
bir kizin hayatini,sosyopsikolojik durumunu cok guzel yansitmis cok akici cok beğendim tesekkurler secil comlekci
depresyonu bile böyle anlatabilmek yetenek ister 🙂 o yetenek de yeni keşfettiğim Seçil Çömlekçi de oldukça mevcutmuş 🙂 akıcı, sürükleyici, sevimli bir roman
Yazarımız in kitablarinin hepsini seviyorum zaten hepsi bambaşka
Çok sevimli bir kitaptı, baş karakter bizden biri. Tüm takıntılarıyla, düşünceleriyle onu kabul ediyorsunuz.
Harika yazarın harika eserleri…