Ütopik ve antiütopik olmak üzere iki masaldan oluşuyor bu kitap. Yalnız, ütopik olarak adlandırılan bölüm yani Azerbaycan’ın gelişmiş bir toplum olma rüyası hiç de ütopik değildir. Bunu okuduğunuzda daha iyi anlayabilirsiniz. Ütopik gerçekleşmesi mümkün olmayan şeyleri anlatır; ama gelişmiş bir Azerbaycan ülkesi çalışma ve azimle gerçekleşebilir. İkinci bölüm ise, birinci masalı nasıl bir rüya olarak adlandırıyorsak ikinci bölümü de bir kabus olarak adlandırabiliriz. Azerbaycan toprakları Dinciler( ki bana göre gerçek bir müslüman burada anlatıldığı gibi davranmaz), Komünistler, Demokratlar tarafından istila edilmiş üç farklı bölgeye ayrılmış Azerbaycan halkının toprakları bölünmüştür. Bu bölgeler arasında geçiş yasaklanmıştır; ama bu olaylardan yazarın vermek istediği fikre gelirsek ki bu fikir şudur: Gelişmek, gelişmiş bir toplum olmak ütopik bir durum değildir çalışarak buna ulaşılır; ancak eğer çalışmaz ve bazı şeylere göz yumulursa, halk toprağının kıymetinin farkına varmazsa antiütopik deyip yani başımıza gelmez dersek bunların başımıza gelmesi kaçınılmaz olur. Bu kitabı dikkatli okuyun, hacmi küçük muhtevası geniş, sonsuz bir kitap.