Bildiğimiz tek şey, deftere lisenin ilk yılının ortalarında başladığımız. Dördümüz birbirimizi ortaokuldan beri tanıyorduk, fakat arkadaş olmamız liseye başlayana kadar gerçekleşmemişti. Biz defteri ters düştüğümüz konularda birbirimizle olan iletişimden mahrum olduğumuz zamanlarda diyalogumuzu sürdürmek amacıyla tasarladık. Defter aynı zamanda biyoloji dersi süresince sabah saat sekizde çok gereksinim duyulan kafayı dağıtma hizmetini gördü.Her şeye rağmen bu kitap hayat hikayelerinin günlüğüdür, içinde aklımızdan çıkaramadığımız birkaç kişinin masalı, alkol, mahkeme ve anne ve babalarımızla olan büyük sıkıntılarımızı, anlaşmazlık içeren siyasi ve dini inanışlarımızın ve lise tehdidinin hikayeleri bulunmaktadır. Bizler her birimiz özgüven, kabullenme, saplantılar, gönül yarası, seks ve yalnızlık gibi konuları kendine dert edinmiş dört kızız. Şakalara, resimlere, karalamalara ve alıntılara dikkat ettiğinizde, dört en iyi arkadaşın hayatlarının en çılgın iki yılının nasıl yaşandığını öğreneceksiniz. Günlük, nasihatler, tepkiler ve en etkili ilaç olan gülmenin doğrultusunda hayatla barışık olmaya yönelik birbirimize yardım ettiğimiz tamamen sansürsüz düşünce ve duyguların olduğu bir atmosfer yaratıyor. Biz dünyayla paylaşmak istediğimiz eğlenceli bir yola bağlandık. Ergenlik çağımızın büyük bir bölümünü kim olduğumuzu düşünmeye çalışarak harcadık. Geldiğimiz en yakın nokta günlük oldu.
Hayat bu kadar basit olabilir mi? Kelimeler bile özelleştirmeye yetmez mi kimi yaşantıları? Yeni dünya, gençliğini de hiçbir şeyi sindiremeden sürekli ama sürekli yenilenmeye mi zorlar? Durmak bilmez akıntılar var… Okyanus tüm bu akıntıyı içebilir mi? Ağzını kocaman açması inlemesinden ötürüdür belki… Tüm o akıntıyı sindirebilecek yalnızca toprak VAR. Hayat bu değil ya da bu kitapta bahsi geçen hayat değil! Kitaptaki fotoğraflar basılarak bir çerçeve edinmeye çalışmış, çerçevenin içi boş kalmış ancak.
okul çağlarında hep düşünürdüm bir anı defteri tutmayı yalnız birşey eksikti bende akıcı dilin sadeliğinden oldukça uzaktım ve bu beni yığınla yazılmış sayfaların içinde bırakmaktan başka birşey yapmayacaktı …şimdi 4 genç kızın günlüğüne bakarak hayatta okul yıllarında yazılan onca anının karmaşık bir dil dahi olsa maziden güzel bir esintinin mutluluğundan başka bir haz kalmıyor ….ne mutlu yazana ve yazdırana …değer içerikli bir kitap …
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
idare eder bir kitap biraz amatörceydi.
çok merak ederek aldım. onu okumak için sabırsızlanıyorum. umarım merakıma değer…
beğenmedim fazla
Hayat bu kadar basit olabilir mi? Kelimeler bile özelleştirmeye yetmez mi kimi yaşantıları? Yeni dünya, gençliğini de hiçbir şeyi sindiremeden sürekli ama sürekli yenilenmeye mi zorlar? Durmak bilmez akıntılar var… Okyanus tüm bu akıntıyı içebilir mi? Ağzını kocaman açması inlemesinden ötürüdür belki… Tüm o akıntıyı sindirebilecek yalnızca toprak VAR. Hayat bu değil ya da bu kitapta bahsi geçen hayat değil! Kitaptaki fotoğraflar basılarak bir çerçeve edinmeye çalışmış, çerçevenin içi boş kalmış ancak.
okul çağlarında hep düşünürdüm bir anı defteri tutmayı yalnız birşey eksikti bende akıcı dilin sadeliğinden oldukça uzaktım ve bu beni yığınla yazılmış sayfaların içinde bırakmaktan başka birşey yapmayacaktı …şimdi 4 genç kızın günlüğüne bakarak hayatta okul yıllarında yazılan onca anının karmaşık bir dil dahi olsa maziden güzel bir esintinin mutluluğundan başka bir haz kalmıyor ….ne mutlu yazana ve yazdırana …değer içerikli bir kitap …