“Ariassos’ta, ıssız vadinin ortasına denk gelen bir noktada, etrafını çevreleyen yıkıntıların arasında birbaşına nasılsa ayakta kalmış görkemli bir kapı gördu¨m.Belleğim Patara’dan, Perge’den, Efes’ten başka kapıları çağırdı, bir de kentin mahşerinde, bugu¨n ait olduğu çağdan ve u¨ru¨nu¨ olduğu uygarlıktan fersah fersah uzakta duran, içinden geçenlerin çoğunun kendisine dikkat kesilmediği, önu¨nden akıp giden insan selinde olsa olsa bir avuç çevresine bakma alışkanlığını yitirmemiş bireyin gözlerini yalın cazibesine çekebilen Hadrian kapısını.Artık ne açan açılan, ne kapanan kapatan.İçeride kalanlarımız Du¨nya’dan u¨rkmu¨ş.Dışarıda bekleyenlerin kaçacakları bir tek burası kalmış. Bu kapının ya da bir başkasının ötesinde sanmışlar ki onları esirgeyecek farklı bir hayat var.”ENİS BATUR