Şarlot, dokuz yaşlarında bir yetimhane kızıdır. Henüz dört yaşında bir çocukken annesi tarafından bir “yuva”ya terk edilir. Babası ise bilinmemektedir. Şarlot kendisini terk eden annesinin yüzünü bile hatırlayamaz. Dış dünyanın özgürlüğü ve bir aile yuvasının sıcaklığı onun için hiçbir şey ifade etmez. Çünkü onun tanıdığı tek sosyal ortam, yaşadığı yetimhanenin dört duvarından ibarettir. O nedenle koruyucu aile yaşamına aşırı tepkilidir. Resmi kurumların kendisi için seçtiği aileler onun için birer işkence evi olur. Her seferinde, vahşi bir kedi gibi onları terk edip “yuva”ya döner. Televizyon ekranında gördüğü mutlu aile tabloları bile onun gözünde, yapay birer şovdan ibarettir.