Yolları Birleştirmek kitabının birinci ve ikinci baskıları arasında sekiz yılı aşkın süre var. Solun Kürt dinamiği çerçevesinde oluşan tabloda etkili bir yere sahip olamadığı sekiz koca yıl. Herhangi özel bir özneye mal etmeksizin, 2001-2008 döneminde sol bu cephede genel olarak yenik sayılır. Kürt sorununda inisiyatif emperyalizme geçmiştir. Bu bir geri basma gerekçesi değil, tersine, ancak daha yüksek bir iddiaya dayanarak, daha büyük bir kuvvet uygulayarak üstesinden gelinebilecek bir durum demektir. Bizim tercihimiz uzun süredir ve tüm açıklığıyla emekçi yurtseverliğidir. Emekçi yurtseverliği, emperyalizmin basıncını geri püskürtecek, gelişi güzel kullanılan deyimle ülkeyi oluşturan “mozaiğin” merkez kaç güçlerini massederek dağılma dinamiklerini etkisizleştirecek biricik kanaldır. Diğer kanalların bir arada tutma vaazları ise boş. Türk merkezli bir ulus tanımı (ister ırkçı ister modern ulusçu sunumları olsun) artık geçersiz. Bu tanımın yerini almakta olan “liberal” seçenek ise birleştirici değil çözücü. Aynı, liberalizme eşlik eden İslamcı, yeni-Osmanlıcı modeller gibi. Çare her kökenden emekçilerin tek ve birleşik yolunun inşasında, sosyalizmde…