Biz yaşalandığımızı bilerek yaşlanıyoruz ne iyine iyi öfkenin bağrı yanık örtüsü silkeleniyor öfkemdençardağından geçiyorum küfrün ve şükrün ve el-yekunkatmanlarından dibe doğru ellerimi çırparak ellerimi çıldırtarakellerimi uzatıyorum yeryüzü panosuna ellerimi uzatıyorumyüzyılların anısınabir adam hergün bir hayalin başında ağlayacak bir adam hergünsağ kalacakpuslu gürültülerden güdülmüş gündüzlerdenbirşey kalmaz beni göğsünde kim uyutacak