İbrahim Yıldırım, okuyucuyla dertleşmeyi yeni romanında da sürdürüyor...Yaralı kalmak, bir dönemi hatırlayıp, hatırlatıp unutmayı amaçlayan bir anlatı: Yazı boyunca nesneler, kavramlar, sözcükler; kısacası her şey, bir başka şey'e açılıp hiç şey'e dönüşüyor...Yazırın Eylül'den Sonra adını verdiği üçlemenin ikinci romanı Yarılı Kalmak, aşk ve yazı üzerine karşı bir anlatı olarak da okunabilir.Romanın saplantılı kişisi, aşkın ve yazının ruhuna uyguladığı şiddeti sanrılı bir dille anlatırken; okuyucuyu ikna etmek için değişik yöntemler kullanıyor....Yaralı Kalmak, kimi zaman acıtan, kimi zaman gülümseten; samimi bir roman...
Yaralı Kalmak, bir yandan romandaki yazarın yazma sıkıntılarını anlatıyor, diğer yandan o yazarın 12 Eylül Darbesi’nin hemen ardındaki günlerde sürekli “kanayan” iç dünyasında dolaşıyor. İbrahim Yıldırım’ın bir gölge yazar olmayı sevdiğini, kendisini “Kuşevi’nin Efendisi” romanının duvar işçisi olarak takdim ettiğinde anlamıştık. Bu kez de “Yaralı Kalmak”ın girişinde, bir arkadaşına ait, “ruhu kanayan birinin aşk, şiddet ve yazı üzerine notları” adlı el yazmalarını düzenleyerek oluşturduğunu söylemiş metnini.Taşradan gelip İstanbul’da Aksaray’da bir otele yerleşen Müşfik’in hayatından kısa bir döneme tanık oluyoruz. 12 Eylül sonrasının karanlık ve yasaklı günlerindeyiz. Kahramanımız da pek çok insan gibi illegale geçmiş/düşmüş solcu bir genç; Ankara’da felsefe okumuş. Büyük kente üniversiteye gidip memleketine, taşra hayatına döndüğünde uyumsuzluk yaşamış, -açıkça vurgulanmayan, ama sezdirilen- siyasi ilişkileri nedeniyle bu kenti de terketmek zorunda kalmış. Ne var ki aşık olduğu E..’yi terk edememiş bir türlü…
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Yaralı Kalmak, bir yandan romandaki yazarın yazma sıkıntılarını anlatıyor, diğer yandan o yazarın 12 Eylül Darbesi’nin hemen ardındaki günlerde sürekli “kanayan” iç dünyasında dolaşıyor. İbrahim Yıldırım’ın bir gölge yazar olmayı sevdiğini, kendisini “Kuşevi’nin Efendisi” romanının duvar işçisi olarak takdim ettiğinde anlamıştık. Bu kez de “Yaralı Kalmak”ın girişinde, bir arkadaşına ait, “ruhu kanayan birinin aşk, şiddet ve yazı üzerine notları” adlı el yazmalarını düzenleyerek oluşturduğunu söylemiş metnini.Taşradan gelip İstanbul’da Aksaray’da bir otele yerleşen Müşfik’in hayatından kısa bir döneme tanık oluyoruz. 12 Eylül sonrasının karanlık ve yasaklı günlerindeyiz. Kahramanımız da pek çok insan gibi illegale geçmiş/düşmüş solcu bir genç; Ankara’da felsefe okumuş. Büyük kente üniversiteye gidip memleketine, taşra hayatına döndüğünde uyumsuzluk yaşamış, -açıkça vurgulanmayan, ama sezdirilen- siyasi ilişkileri nedeniyle bu kenti de terketmek zorunda kalmış. Ne var ki aşık olduğu E..’yi terk edememiş bir türlü…