Wendabûn, herçiqas romaneke klasîk be jî, pirrhêl e; lewra bi hebandina şopên gotegot, fantazya, mîstîsîzîm û realîzmê,rêwîromaneke li ser xaçerêka di navbera klasîzm û modernîzmê de ye. Ş. Bekirê Soreklî, qereqterê xwe li hêlekaneke giyanîsuwar kiriye; geh dibe (me jî dibe) aîdiyeta welatekî bênavnîşan û geh dibe aîdiyeta dinyayeke bêsînor. Pireke giyanî û şiûrî dinavbera bê-welatî û bê-gerdûniyê de saz kiriye – me jî, ligel serekqereqterê xwe ji tenêtiyeke teng dibe li tenêtiyeke berfirehtirdiqesidîne. Wendabûn, rêwîtiyeke şiûrî ye; ne destpêk heye, ne dawî. Dergehê wê ji her rêwî re vekirî ye.Vê rêwîtiya giyanî, vê monologa tenêmayiyekî wendayî, vê şiûra kurmancî li benda rêwîxwendevanên xwe ye.Fermo daxilî vê “Araf”ê bibin!