Muhafazakârlık, devrimci bir değişime karşılık tedrici, itidallive kendiliğinden olan değişimi savunur; toplum mühendisliğinireddeder. Bireyin aksine topluma ve “toplumsal bilgeliğe” vurguyapan muhafazakârlık, dine önem verir. Din, toplum dayanışmasınınve bütünleşmesinin aracıdır. Türk siyasal ve toplumsalhayatında din, dayanışmayı veya tesanütü sağlayan en etkili kurumlarınbaşında gelir. Modern Türkiye’nin kuruluş felsefesinintemel ilkesi olan laiklik, özellikle kuruluş döneminde dine karşıbir işlev görmüştür. Kuruluş dönemi zihniyetine göre, modernTürkiye’nin önündeki en büyük engel dindarlardır. Bu yüzdendindarlar kendilerinden korkulmaları gereken mürtecilerdir. İştebunun için muhafazakârlık ve muhafazakârlar yeni kurulan rejimin“öteki”leri olmuştur. Bu tavır, varlığını 1940’lara kadar katıbir şekilde sürmüştür. 1940’lı yıllarda laiklik anlayışında yaşanan“stratejik yumuşama”, hem dindarlara ve dine bakışın değişmesinehem de muhafazakâr muhalefetin gün yüzüne çıkmasınakaynaklık etmiştir.Türkiye’de muhafazakâr argümanları savunan partiler, değişiminbayraktarlığını yapmıştır. Kendisini “milliyetçi-muhafazakâr”olarak tanımlayan Özal, Türkiye’nin değişim ve dönüşümünüyaşayarak zamanın ruhunu yakalaması için en yoğun çabasarf eden liderlerden biridir. Peki, biz Turgut Özal’ı ne kadar tanıyoruz?Erdoğan ve AK Parti’nin ortaya koymuş olduğu performansa,Türk siyaseti pek de alışık değildi. Bu aktif politikayla Türkiye,tarihin içindeki konumuna yeniden dönüş yaptı. Ekonomidensağlığa, siyasetten eğitime kadar farklı alanlarda değişim ve dönüşümünşefliğini yapan, şüphesiz, AK Parti ve onun lideri Erdoğan’dı.Erdoğan vurgusunu önemsiyorum; çünkü Türk siyasetinidönüştüren temelde fikirler değil, aktörlerdir. Atatürk’ün,Adnan Menderes’in ve Turgut Özal’ın Türk siyasetine ve toplumunakatkısını hatırlayınız.Kısacası, Recep Tayyip Erdoğan’ı ve AK Parti’yi doğru anlamaklazım. Siyaseti ve Türkiye’yi anlamak AK Parti’yi anlamakladoğru orantılı. Yusuf Kaplan’ın ifadesiyle, “Bir politik lider, diyebakıyoruz, bu yanlış. Herhangi politik lider bu işleri yapamaz.Politikanın ilerisine taşan bir temsil kabiliyeti var. Bir şahs-ı manevîsivar. Sembolik şahsiyet derken kastettiğim şey bu. Bunu İslâmdünyası algıladı, biz algılayamadık henüz. Yemen’de, Sana’daçarşıda dolaşıyorsun, Türkiye’den geldiğimizi anlayan 80’likadam ‘İstanbul düştü, İslâm âlemi düştü. İslâm âleminin yenidenayağa kalkması, İstanbul’un yeniden ayağa kalkmasına bağlı’diyor ve çekip gidiyor.” Erdoğan, Erdoğan’ın üstünde başka vedaha derin bir geçekliğe dönüşmüş durumda.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)