Türkiye’de liberal-muhafazakâr siyaset geleneğini ve bu geleneğin güçlü temsilcilerinde Turgut Özal’ın politikalarını inceleyen bu kitap, 1980 darbesi sonrasında Özal liderliğinde kurulan merkez sağ siyaset ve bu siyaset üzerinde somutlanan ‘liberal-muhafazakâr’ politikaların, Cumhuriyetin kurucu felsefesini, ideolojik formasyonunu ve modernlik algısını dönüşüme uğrattığı iddiasını taşımaktadır.Özal’ın Cumhuriyet epistemolojisinin dayandığı Kemalist modernleşme projesini paradigmal bir değişimden geçirdiği, Kemalist ilkeleri ve bu ilkeler çerçevesinde oluşturulmaya çalışılan bürokratik ve politik modernleşme anlayışını terk ederek yerine ekonomik ve teknolojik bir modernleşme anlayışını yerleştirmeye çalıştığı savı, kitabın temel tezini oluşturmaktadır. Bu tezle birlikte kitapta, Özal’ın, Cumhuriyetin; söylem-ideoloji-politika- hegemonyasını radikal bir restorasyondan geçirmeyi amaçladığı, cumhuriyet sisteminin üzerinde yükseldiği ideolojik değerlerin -laik, batıcı, ulusal, hukukî, rasyonel ve pozitivist dünya görüşü- yerine ekonomik değerleri -serbest piyasa, dışa açık büyüme, teknolojik değişim- koymaya çalıştığı ve bu anlamda Türk siyasal yapısının temel dinamiklerini revize etmeye çalıştığı düşüncesine de yer verilmiştir.Eserde ayrıca Özal’ın modernleşmeyi; siyasî ve hukukî olmaktan çok iktisadî rasyonalizm olarak gördüğü/algıladığı tespitine yer verilmiş ve bu tespitten hareketle, Özal’ın politikalarıyla Türkiye’yi; dünyadaki global değişmelere -yeni sağ siyaset ve küreselleşme gerçeğine- ayak uydurmak, gelişmiş ülkelerle başta sanayi olmak üzere ticarî ve malî açıdan rekabet edilebilir hâle getirmek amacıyla yapısal reformlar gerçekleştirmeye çalıştığı gerçeğine işaret edilmiştir.