Tahta Kuşlar’ da zaman çizgisi alışık olduğumuz doğrultu­da ilerlemiyor. İlk sayfadan itibaren, kendimizi bir perde­nin arkasında saklananı ararken buluyoruz. Tehlikeli bir oyun oynar gibi çeviriyoruz sayfaları, her bir sayfada bir parçasını yerleştiriyoruz yapbozun. Tahta Kuşlar, apar topar yaşanmış bir hikayenin durup soluklanarak anlatılan kalıntıları. Göz önünde olup biterken fark edilmeyenlerin, dünyaya maskesinin ardından bakanların, cansız bir tahta kuşun tüylerinin havada süzülüşünün hikayesi. “Şimdi, siz bir hikaye okuyacaksınız. Birileri bir şeyler yaşamış olacak ancak iki tarafın da ortak noktası, bir süre aynı dünyayı hissetmeleri olacak. “