“Öte dünyanın kapısındaki son fotoğraflar”
Yaşarken çok, pek çok fotoğrafı olur insanın; bazan gider objektifin karşısına yerleşir, durur, bazan içine girmeyi aklından geçirmediği bir karenin, dörtgenin sınırları arasında kalır, görüntüye eklenir, bütün fotoğrafları yanyana dizilecek olsa kişinin: Aksak düzen bir akı, bir akış, Hayat bir görünür bir kaybolur, pek çok şey oysa karanlıkta başlar, karanlıkta bitmek için, en son fotoğraf çekildiğinde: Gelir herşey, olmuş olanların ve olmuş olabileceklerin bir eksiği bir fazlası sanki onda, orada, yarın kalmış, bırakılmış bir cümle kadar belirsiz, okunur.
zaman zaman anlamakta güçlük çeksem de (bazı tanımadığım kelimelere bakmak için sözlüğe ihtiyacım oldu- benim cahilliğim) kısacık bi muhabbet. okurken çok zevk aldım. en azından düşündüm :). kitabın ilk sayfalarındaki sanki korsan olarak çoğaltabilirsiniz kanısı uyandırması da bence çok etkileyici. Bu yazarın ne amaçla yazdığını daha da açık gözler önüne seriyor. İnce ama derin bir kitap
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
kitaptaki resimleri görünce, bulgaristandaki bir mezarlıkta gördüğüm mezar taşları aklıma geldi. hayat-ölüm üzerine yazılmış, farklı bir kitap..
zaman zaman anlamakta güçlük çeksem de (bazı tanımadığım kelimelere bakmak için sözlüğe ihtiyacım oldu- benim cahilliğim) kısacık bi muhabbet. okurken çok zevk aldım. en azından düşündüm :). kitabın ilk sayfalarındaki sanki korsan olarak çoğaltabilirsiniz kanısı uyandırması da bence çok etkileyici. Bu yazarın ne amaçla yazdığını daha da açık gözler önüne seriyor. İnce ama derin bir kitap
bir çırpıda okunan, bol mezar taşı fotoğraflarıyla bezenmiş ve beyni tokatlayan türden farklı bir öykü. hayata farklı açıdan bakanlara…