İlim ile hayâlin koşuşarak kucaklaştıkları bu yazılar, edebiyatımızda ve bütün edebiyatlara yepyeni bira “çeşni” meydana getiriyor. Ayni zamanda, eski dönem edebiyatımızın “sohbet” ve “mülâkat” türlerinde boşluk olan eksiğini tamamlıyor.Ömrünü, yapabildiği kadar “büyüklere” ve “büyüklerin” muradı olan “Büyükler Büyüğüne” adamış olan bu naçiz yazıcı, yaşayışının pek haz verici gün ve saatlerinin bir kısmını Sohbetler’in feyizli kaynağı olan Mevlânâ, Yunus, Fuzûlî ve İbrahim Hakkı ile geçirmiş olduğunu zevk ve minnetle ifâde eder.