Ne olsam tükettin beni…Sen benim her şeyim olmuşkenBen senin için hiç yoktumBenliğim ayak izlerinde kaybolmuşkenSen bana bir adım atmaya korktunKorkunun bedelini hep ben ödedimHer saniye biraz daha yalnız kalan aşkımıPaslanmış bıçakla yüreğime işledimVe sen hep uzaktan seyrettinBen biz oldum, sen tükettin…Ne olsam tükettin beni…Hayatta olmakla olmamak arasındayımYüzümü kayıp ilanlarında araYaşamla ölümün ortasındayımBil ki kapanmayacak açtığın yaraBeni senin olan her şeyden mahrum ettinEllerin…saçların…gözlerin…Ve beni sığdıramadığın taş yüreğinle,Ben sen oldum, sen tükettin…