“çıkmayan bir şarkı duruyor dudaklarında sözler ezberindenotalar kapmışlar yerleriniah azıcık da ses olaydı derdinin boğazındasevgilim sessizlik tartısız bir mukaveledirkelimeler tükendikleri yerikendilerine gebe bırakırlarhiçbir şey konuşmasan bir sabahın ayazındaüşümekle sarılmak bir hırkada anlaşırlarbu sıra yapraklar rüzgarı uyutur–oh mışıl mışıl uyusun–gece olduysa göğü bulalımkurda ay’ı gösterin‘içim’ desin ulusun”