“Sait Faik’in Hikâyelerinde Başlıca Konular” başlıklı bu ki-tap, 1990 yılında hazırlanan yüksek lisans tezinin düzenlenmiş hâlidir. Çalışmadaki amaç, yazarın daha iyi tanınmasına ve anlaşılabilmesine bir nebze olsun katkıda bulunmak, Vedat Günyol’un “sevgi peygamberi”1 diye nitelediği Sait Faik’in in-sanları eksik ve eleştiriye değer yönleri ile değerlendirdiği hikâyelerinde, bu sevginin gelişigüzel herkese sunulmadığını göstermek, “hayatını kendi kişilerinin hayatı ile”2 birlikte yaşa-yan yazarın, sanatı ile iç içeliğini gösterip pekiştirecek konuları sergilemek; sanatçı sorumluluğuna, insanları haksızlıkların olmadığı bir dünyaya çağıran duyarlılığına ve mücadele için nasıl kaleme sarıldığına dikkati çekmektir.