Ben çocukken söylenen her şeye, okuduğum her şeye ve aşırı çalışan hayal gücümün gönderdiği her mesaja inanırdım. Bu nedenle epey gecemi uykusuz geçirirdim ama, yaşadığım dünya da huzurlu geçen geceler karşılığında takas edemeyeceğim renkler ve dokularla dolu olurdu. Daha o zamandan dünyada hayal güçleri ya uyuşmuş ya da tümüyle ölmüş insanlar olduklarını ve bunların renkkörlüğüne yakın bir durumda yaşadıklarını bilirdim. Onlara hep acırdım ve hayal gücü olmayan bu tipleren çoğunun, gerek mantıksız korkularım, gerekse her şeye inanmaya hazır olduğumdan dolayı bana ya acıdıklarını, ya da beni küçük gördüklerini hayal bile edemezdim.