Psikoloji değer yargılarından münezzeh bir bilim değildir; içinden çıktığı kültürün, dünya görüşü ve Zeitgeistın genel kabul görmüş önermelerini bünyesinde barındırır. O halde Batı dünyasının norm koyucu, çerçeve tayin edici, pozitivist ve buyurgan psikoloji bilimine karşı insanı hakikatlerin izafiliğini gündeme getiren, nefis muhasebesi yapan, kendi üzerinde düşünen, yerel gerçeklikleri dikkate alan yeni bir psikoloji anlayışı öne sürülebilir.Bilgi insanlığın özgürleşme, kendisini köleleştiren pratiklerden kurtulma çabasına bir dayanak teşkil edebilir mi? İnsanın insana tahakkümünü meşrulaştıran bir enformasyonu delip geçici bir işlev yüklenebilir mi? Geçtiğimiz yüzyılın soylu ruhlarından birisi ola Fanon’u selamlayan yazıda, bu suallerin bir ölçüde cevaplanabildiğini sanıyorum. Bilginin içinde gizlenen hikmeti açığa çıkarmaya dönük bir uğraşı, insanın yabancılaşmasını azaltıp onu özgürleştirecek bir nüveyi de içinde barındıracaktır.