Üstad Bediüzzaman Said Nursi (ra) Risale-i Nur Külliyatı ile Kur’an’ı Hakim’in cadde-i kübrasını göstermiş; Sünnet-i Seniyyeyi bid’alara karşı müdafaa etmiş, hayatı boyunca Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaatin Kitap ve Sünneti Seniye’nin düsturlarından asla taviz vermeden; mezhep imamlarının gittikleri cadde-i kübrayı Kur’aniyi ilmen ispat etmiş ve bid’alara karşı müdafaa etmiştir. Hal böyle iken kökü ecnebi diyarında bulunan bir zındıka komitesi, Risale-i Nurları okuyanların zihinlerini bulandırmak, ümmeti, Kur’an-ı Azimüşşan’ın bu nurlu tefsirinden soğutmak için dehşetli fikirlerini yaymış, Üstadın (ra) bazı cümlelerine kast-ı mahsusla yanlış ma’nâlar vermiştir. İşte altı mes’eleden oluşan bu eser o gizli komitenin şimdiye kadar yaydığı bütün zehirli fikirleri Edille-i Şer’iyyeye dayanarak çürütmek ve doğruları gözler önüne sermektedir. Birinci Mes’ele: Hz. Îsâ (as)’ın âhirzamânda nüzûl edeceğine dâir Üstâd Bedîüzzamân (ra) Hazretlerinin bir kısım beyânâtının şerh ve îzâhıdır. İkinci Mes’ele: Üstâd Bedîüzzamân (ra)’ın neşredilmeyen bir mektûbunda geçen, “Hz. Mehdî, siyâseti tam dîndar Îsevîlere bırakacaktır.” ifâdesinin şerh ve îzâhı hakkındadır. Üçüncü Mes’ele: “Yirminci Lem’a”da İkinci Sebeb’in hâşiyesindeki şu gelecek cümlelerin şerh ve îzâhıdır