“…Sonuçta, yararlı bir hipotez şekillendi: Günümüz iletişim kanallarının gerek öze, gerekse kamusal, politik, akademik, sanatsal, vb. nitelikli kanalların promosyonculuk tutkusu, postmodern dönemi karakterize ettiği düşünülen özelliklerin metinlerarasılık, göndergeselliğin yok olması, gerçeğin imajda özümsenerek erimesi pek çoğunu açıklayabilecekti. Eğer postmodern dönem Frederic Jameson’ın sözleriyle yeni bir kültürel hakimiyet kurmuşsa, sermayesinin kültürel mantığı’nın bu yönü, bu gelişmenin nedenini de açıklamaya yardımcı olabilir mi? Postmodernizm gerçekte, sonunda kültürel iktidarı ele geçiren metanın retoriğinin içerdiği (anti) estetikten mi ibarettir?”