"Evet, onlar da insandır! Pavlenko'lar, İvan'lar, Kostyürk'ler, Vasil Dimitroviç'ler, Stepan'lar, belki bunu gülünç görecekler; ama nasıl görürlerse görsünler, ben eserimiz tekrar sakin bir dua ile bitirmek istiyorum. Romanımı kapatırken: "Tanrım!" diyorum. "Onlar da insan!" Acı onlara! Kendileri gibi, başkalarının da insan olduklarına inandır onları!" Ötekiler, o hayvan gibi sürülüp götürülenler... Onlar da insandı."
Tarihin derinliklerinde kalmış acı ve ibretlik olayları, yakın tanığın kaleminden öğrenmek insanı derinden etkiliyor. Mutlaka okunmalıdır, diye düşünüyorum.
Ağır ağır, sızdıra sızdıra, şırıngadan yüreğe akıtılan kızgın sıvı demir, yüreğin kasları, odacıkları içinde sızdığı yerde katılaşıyor ve yürek, kızgın demirin acısıyla yanıp yoğun duyguyla coşarken demirin katılaşmasıyla buz gibi kalıyor, kıpırtısız… Hayat bitiyor! Biten hayatlar da insanlarındı! Okuması işte öyle acı, öyle sondu!
Yine de; dünyanın acımasızlığını mühür olarak basmış son sözlerinde yazar! Kendisini bunu kabule zorlayarak…
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Diğer kitaplarında olduğu gibi yine insanın içine dokunan acı gerçekleri yazmış Cengiz Dağcı. Süper bir kitap tavsiye ederim.
Vatanlarından ayrı insanların yaşadıkları acılar ve onlara yaşatılanlar etkili bir biçimde anlatılmış.
Tarihin derinliklerinde kalmış acı ve ibretlik olayları, yakın tanığın kaleminden öğrenmek insanı derinden etkiliyor. Mutlaka okunmalıdır, diye düşünüyorum.
Hikaye ve anlatikiyla cok guzel kitap
Ağır ağır, sızdıra sızdıra, şırıngadan yüreğe akıtılan kızgın sıvı demir, yüreğin kasları, odacıkları içinde sızdığı yerde katılaşıyor ve yürek, kızgın demirin acısıyla yanıp yoğun duyguyla coşarken demirin katılaşmasıyla buz gibi kalıyor, kıpırtısız… Hayat bitiyor! Biten hayatlar da insanlarındı! Okuması işte öyle acı, öyle sondu!
Yine de; dünyanın acımasızlığını mühür olarak basmış son sözlerinde yazar! Kendisini bunu kabule zorlayarak…