New York, 1920. I. Dünya Savaşı sona ermiş ancak Çılgın Yıllar henüz baş göstermemişti. Fabrikalar bir bir kapanıyor, aileler evsiz kalıyordu; bir ümitle içkiye sarılan işsizler de Alkol Yasağı’ndan mustaripti. Manhattan sokakları kin ve nefretle, dilsiz arzularla adeta taşıyordu. Ve Wall Street… bombalandı. Bu, ülke tarihindeki en yıkıcı ve en ölümcül terör saldırısıydı.İki eski dost. Dr. Stratham Younger ve Jimmy Littlemore; biri savaştan henüz dönmüş bir doktor ve diğeri New York Polis Teşkilatı’ndan bir dedektif… Diğer tarafta göz alıcı güzellikte ancak bir sır küpünden farksız Colette Rousseau… Kanıtların sürüklediği gizemli bir yol, beraberinde Colette’i hedef alan esrarengiz saldırılar ve geçmişinin derinliklerinde saklı bir gerçek; bu üçlüyü bir araya getirir ve Paris’ten Prag’a, Sigmund Freud’un bilgeliğine başvurmak üzere Viyana’daki evine kadar uzanan iç parçalayıcı ve bir o kadar da korku dolu bir yolculuk başlar. Bu sırada hayatının son evrelerini yaşayan ve zevk prensibiyle (hayat içgüdüleri) ilgili öne sürdüğü ilk teorilerin her şeyi açıklamadığına kanaat getiren Freud, öz yıkıcı eğilimlerin nedenlerini sorgulamakta ve ölüm dürtüsü ya da ölüm içgüdüsünün insan davranışlarındaki etkisini anlamlandırmaya çalışmaktadır.“Ölüm İçgüdüsü” gerçek ve kurgu, öldürme ve arzu, belirsizlik ve aksiyonu bir araya getiren, en yabani dürtülerimizin saklı derinliklerine inebileceğiniz sürükleyici bir kitap.
bana kitap okumayı sevdiren eserlerden biriydi “bir cinayetin psikanalizi”. yazarın ikinci eseri ilkinin devamı niteliğinde ama onun kadar şevkle yazılmadığını hissettim ama yine de ilk kitabın karakterlerine, özellikle freud’un hatırına okunması gereken onları yaşatmak için okunması gereken güzel bir serüven.
Sherlock Holmes vari dikkatli gözlemleri ile kimsenin fark edemediği detayları yakalayan zeki dedektifimiz Littlemore, I. Dünya savaşında cephede bulunmuş eski psikanalist Harvard’lı doktorumuz Younger ve çok güzel, gizemli ve Marie Curie Radyum fonunda gönüllü çalışan Colette. Savaşın acımasızlığını tüm savaş dönemi çocukları gibi yaşamış olan Colette’ nin kardeşi Luc’un psikolojik sorunları nedeniyle hikayemize Sigmund Freud da dahil oluyor. Böylece biraz polisiye, dönem itibariyle politik (her zaman sorun güç ve paradır ve petrol), biraz da psikolojik çözümlemelerin olduğu bir kitap çıkıyor ortaya. Kitapta aşk da var. National Geographic’de izlediğim bir belgeselde gelecekten görüntü ve/veya ses alan insanların bunu nasıl yaptıkları bilimsel olarak açıklanıyordu. Bu kitap da aynı açıklamayı yaparak bu konuya değinmiş (gerçi sonra, gelecekten haber veren karakterin bunu nasıl yaptığının çok basit bir açıklaması olduğu ortaya çıkıyor). Yine de kitapta buna değinmesi bende merak yaratmıştı.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Devam kitabı olsa da sanki ilkine zorla tutturulmuş izlenimi uyandırıyor. Beklediğimi bulamadım.
çok akıcı okunası bir kitap ayrıca kurgusu mükemmel diyebilirim
bana kitap okumayı sevdiren eserlerden biriydi “bir cinayetin psikanalizi”. yazarın ikinci eseri ilkinin devamı niteliğinde ama onun kadar şevkle yazılmadığını hissettim ama yine de ilk kitabın karakterlerine, özellikle freud’un hatırına okunması gereken onları yaşatmak için okunması gereken güzel bir serüven.
Sherlock Holmes vari dikkatli gözlemleri ile kimsenin fark edemediği detayları yakalayan zeki dedektifimiz Littlemore, I. Dünya savaşında cephede bulunmuş eski psikanalist Harvard’lı doktorumuz Younger ve çok güzel, gizemli ve Marie Curie Radyum fonunda gönüllü çalışan Colette. Savaşın acımasızlığını tüm savaş dönemi çocukları gibi yaşamış olan Colette’ nin kardeşi Luc’un psikolojik sorunları nedeniyle hikayemize Sigmund Freud da dahil oluyor. Böylece biraz polisiye, dönem itibariyle politik (her zaman sorun güç ve paradır ve petrol), biraz da psikolojik çözümlemelerin olduğu bir kitap çıkıyor ortaya. Kitapta aşk da var. National Geographic’de izlediğim bir belgeselde gelecekten görüntü ve/veya ses alan insanların bunu nasıl yaptıkları bilimsel olarak açıklanıyordu. Bu kitap da aynı açıklamayı yaparak bu konuya değinmiş (gerçi sonra, gelecekten haber veren karakterin bunu nasıl yaptığının çok basit bir açıklaması olduğu ortaya çıkıyor). Yine de kitapta buna değinmesi bende merak yaratmıştı.
Çok akıcı bir kitap beğendim ama ilk kitaptaki kadar freud’un diyalogları yok.