İşin doğrusunu söylemek gerekirse namaz kılanların çoğu bu önemli konuda hiçbir çaba sarf etmiyor, gevşeklik gösteriyorlar. Bazılarını namaz kılarken görüyoruz fakat kalbi dünya işlerine dalmış, günlük işlerini hep namazında tefekkür eder. Kalbi dünyanın bir o tarafına bir bu tarafına gider sadece bedeni ve dili ile namaz kılar. Kalbi ve fikri ise Allah”tan gafil bir şekilde hep boş şeylerle uğraşır. Allah Resulünün sırdaşı meşhur sahabe Huzeyfe ümmetin huşu konusundaki zaafiyetini şöyle dile getirmiştir: “Sizin din namına ilk kaybettiğiniz şey huşu olacaktır. Nice namaz kılanlar vardır fakat onda zerre kadar hayır yoktur. Çok kalabalık cemaatler mescitlerde namaz kılacaklar fakat içlerinde tek bir kişiyi bile huşûlu göremeyeceksin” (İbnu Ebi Şeybe; Musannaf – 3488)