Bediüzzaman’ın “tefsir mukaddimesi” niteliğinde telif ettiği; insan, kâinat, edebiyat ve belâgat bağlantılarını iman ve tevhid ekseninde inşâ ederek; güzel, etkili ve yerinde konuşmanın/yazmanın, ayrıca mantıklı ve sağlam düşünmenin temel ölçülerini veren, her cümlesi bir kaide derinliği taşıyan eşsiz bir eserdir.