İlk göz açıp gördüğümüz,havasını soluduğumuz,suyunu içtiğimiz yer,kokusunu duyduğıumuz toprak,içimize akan gökyüzü;ana kucağı gibidir,odur yaşamın sıcaklığı…Çocukluğumuzdur,gençliğimizdir,ilk aşkımızdır doğup büyüdüğümüz o yer.Ora sularının sesi,kuşlarının ötüşü başkadır.Hele çocukluğumuz,gençliğimiz,gizemli kırlar…Savaş sonu görüşmelerinde,nüfus değişimine karar vermiş görüşenler.Bu yakadan şu kadar nüfus karşıya,o yakadan şu kadar nüfus bu yakaya demişler..Nüfus dedikleri,evi,tarlası,kurulu düzeni olan insan,Analar,babalar,yaşlılar,çocuklar…Köklerinden sökülür gibi koparılıcaklar…Savrulmuş bir yakadan öbürüne,mübadele insanı denmiş onlara…