Dünyamızı korkunun efendileri yönetmektedir. Çünkü korku, tüm taşlardan, kıratı biçilmeyecek oranda daha değerli bir meta ve tüm ruhlardan milyonlarca daha değerli meta ve tüm ruhlardan milyonlarca daha etkili bir duygudaşdır. İnsanoğlu sevdiğine maddi servetinden kendi biçtiği ve istediği kadarını ama korkutulursa korkutana tüm servetini verebilmektedir. Ne yaman çelişki ve ikiyüzlülük değil mi? Korkunun giremediği tek alan sevginin sınırlarını çizdiği sofistike alandır.