“Refi Cevad Bey, Kartal yakınlarındaki çiftliğinde yazar dostlarına bir davet veriyordu. Babam da oradaki yazarların en genciydi. Koca kafalı, iri kangal köpeklerinin bağlı olduğu tel kafeslerin arasından bahçeye girdiğimizde yaşlıca bir adamla karşılaşmıştık. Babam, sevgi dolu bir saygıyla adamın elini sıkarken, hiç anlayamadığım ama bir daha da unutamadığım tuhaf bir cümle söylemişti.- Piyanoya hâlâ çivi çakıyorlar üstat.Yaşlı adam da gülmüştü.- Hep çakarlar Çetinciğim.Ben, Refi Cevad’ın çiftliğinden döndükten sonra hemen babamın kütüphanesine dalıp Refik Halid’in kitaplarını çıkartmıştım. Aradığım yazıyı, mizahi bir üslupla yazdığı yazılarını topladığı “Kirpinin Dedikleri” kitabında bulmuştum. O garip cümlenin nereden geldiğini anlamıştım. Birbirlerine hiç benzemeyen o yazarlar arasındaki sıcak dostluğun kaynağını da keşfetmiştim.”Ahmet Altan
Refik Halid”in kendine has taşlamalarının güzel bir örneği ancak tarihi karakterlerden bahsettiği için yapılan eleştiri ile karakter arasındaki bağı anlayamayabilirsiniz. Şahsen kitapta bahsedilen kişileri etraflıca tanımadığım için bunu yaşadım.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yazarın nefis Türkçesi ne yazsa okutuyor.
1900’lü yılların başına gerçekçi gözlem ve ironik bir dille yaklaşan güçlü bir yapıt.
çok başarılı bir kitap çok beğendim
Usta yazarın sivri dilinden ilginç tespitler, zevkli okunası bir kitap.
Refik Halid”in kendine has taşlamalarının güzel bir örneği ancak tarihi karakterlerden bahsettiği için yapılan eleştiri ile karakter arasındaki bağı anlayamayabilirsiniz. Şahsen kitapta bahsedilen kişileri etraflıca tanımadığım için bunu yaşadım.