Kalem ve kelepçenin arası hiçbir zaman iyi olmamıştır. Nasıl olabilir ki? Birinin varlığı ötekinin yokluğu anlamına gelmektedir. Çağlar boyunca istiflerini bozmak istemeyen hakim sistemler, içine muhaliflerini turşu gibi istif etmeyi düşündükleri çukurlar kazmışlar sürekli. Bu çukurlar bazen topraktan, bazen betondan, bazen de kan ve gözyaşından olmuştur.