Elinizdeki günlük benim 1988-2004 arası müteselsil olarak değil ama hep yazma arzusuyla savrulduğum ve yazıya tutunduğum zamanların, dağınık ve bazıları zaman olarak epeyce aralıklı sayılabilecek günlük notlarıdır. Başladığımda hep kurşun kalemle ve yılbaşlarında bankaların ve başka kurumların hediye ettikleri ajandalara yazdım. Kurşun kalemimden ayrılmadım hiç, ama bazı hallerde tükenmez kalemle yazdığım da oldu. Kurşun kalemden hala vazgeçmiş değilim; onsuz olamayacağımı biliyorum.Bu günlük için hayatımın ipuçlarıdır da denilebilir. Ailemle, eşim ve çocuklarımla, dostlarım ve arkadaşlarımla var oldum. Mutfak - çalışma odası -kütüphane - okul - ev ve gökyüzü arasında geçen bir hayatın, bilince dönüştürülme öyküsü bu aynı zamanda. Bu öyküye hiç müdahale etmedim, duyguları ve düşünceleri tashih etmedim. Nasıl hissedildiler ve düşünüldülerse öyle bıraktım.
Her cümlenin bitiminde işte ben de böyle düşünüyordum, böyle diyordum dedirten güzel bir gönlün günlüğü. Yazma sevdasında aile, iş ve ben arasında tamamlamalar. Edebiyatımızda “günlük” ile yazma serüvenini hikayeleştiren Ayşe İlker hocamızın kaleminden okudukça içine alan bir sıcaklık ve samimiyet. Ve Kalem “Anne” Derse.. Yepyeni soluklara ihtiyaç duyduğumuz şu anlarda Kurgan Edebiyat’tan bir nefes yoldaşı. Ayşe İlker, Kalem “Anne” Derse..
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
anıları paylaşmak ellerine sağlık ayşe hocam
Her cümlenin bitiminde işte ben de böyle düşünüyordum, böyle diyordum dedirten güzel bir gönlün günlüğü. Yazma sevdasında aile, iş ve ben arasında tamamlamalar. Edebiyatımızda “günlük” ile yazma serüvenini hikayeleştiren Ayşe İlker hocamızın kaleminden okudukça içine alan bir sıcaklık ve samimiyet. Ve Kalem “Anne” Derse.. Yepyeni soluklara ihtiyaç duyduğumuz şu anlarda Kurgan Edebiyat’tan bir nefes yoldaşı. Ayşe İlker, Kalem “Anne” Derse..