“Dışarı çıktı. Doğudaki dağın sırtında sabah habercisi bir kızıllık… Pencerenin önünden kalkmış, söğüde gelmiş o tanış alacakarga. Nere­desin diye bağırıyor; aşağı yukarı sallayarak kendini… Neredeydin kaç gündür?Serçeler ses sese katılmışlar sabaha. Söğüt yaprakları arasında serçeler; daldan dala; sıra sıra, kanat kanada serçeler. Serçeler kurar sabahı de­memiş miydi bir yazar?Onun gelmesinden, suyu meydana çıkarıp buralara hayat vermesin­den sonra gelmişti serçeler de…”…..İçinde bulunduğu toplumla ve kendisiyle kavgalı bir aydının ıssızlığın yalınlığını bulmak için çıktığı uzak bir yolculukta yaşadıkları… Doğası ile düşünme alışkanlıkları ve sorgulama yetisi arasındaki bit­meyen mücadele… Noktası konmuş gibi duran bir cümlenin sonun­da başlayan bir anlam boşluğu gibi…Issızlık, bir yandan çağımız dünyasının en büyük sorunlarından olan sığınmacılık gerçeğine dokunurken, bir yandan da kimi noktalarda göz kamaşmasına uğrayarak gerçeklere uzak kalan aydınlara yakından bakmaya çalışan bir roman.Alper Akçam, Issızlık’ta felsefe ve toplumbilim birikimini hayal gücüyle buluşturuyor, hayatı yeni baştan kuruyor.