Kişisel karanlıklarla aşkın ilişkisi nedir? Yalansız bir dünyayı gerçekten ister miydik? Şakanın kuralları var mıdır? Bir konser piyanisti, aynı zamanda oyuncu mudur? Kitap çalmakla ekmek çalmak arasında kaydadeğer bir fark var mıdır? Dünya durursa takvimler de durur mu? Bir ilişki nasıl olmalıdır? Yazarlar kunduracı gibi midir, sokak çalgıcısı gibi mi? Orhan Pamuk'u, Etyen Mahçupyan'ı, Salinger'ı, Sontag'ı bir de böyle okumak mümkün müdür? İse, Cem Akaş'ın düşün, yaşam ve saçma eksenlerinde, çeşitli akıl yürütme biçimleri (= "ise") kullandığı yazıları içeriyordu. İse, Ki Değil bu yapının humor'unu koruyor, üç unsur daha ekliyor: sanat, manifesto ve kitap. "İçinde bulunduğumuz cep, dışına çıkamadığımız için içinde başka cepler yarattığımız bir cep ve ne yazık ki delik değil" diyen Akaş, çokyapraklı merceğiyle içbükey-dışbükey bakışlarını sergilediği ciddi/yarıciddi (orantı sabiti = 1.7?)/gayriciddi yazılarıyla içeriden gazel okumayı sürdürüyor.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)