‘Biz asla Türk Hükümeti’yle mücadeleye girmeyeceğiz. Bizim mücadelemiz Türk halkının hisleriyle olacaktır. Bunu çok dikkatle ele alınacak bir konu olarak veriyorum’ (1908)’Tahminlerimde yanılmıyorsam Türkiye’deki en iyi elemanlar orduda bulunur, zayıflık sivil idarededir. Bunları yazmamın nedenşudur: Türkiye için ümit olan tarafı bilmemiz ve bütün gücümüzle o tarafa etki etmeye çalışmamız içindir’ (1908)’Bazı kuvvetler ezilebilirse de milliyetçilik ezilemez. Biz, gerçek ideali dinmiş gibi davranacak çıkarcı bir grubu idareci olarak getirmeye çalışacağız’ (1919)Bunlar İngilizlerin yazışmaları, konu Türkiye. 100 yıl önce yapılan ama Atatürk nedeniyle uygulanamayan bu planlar tanıdık geldi mi? Son yıllarda yaşadıklarımız aynı şeyler değil mi?Avrupalılar’ın uzun vadeli plan yapma-ve bunları istikrarlı birşekilde uygulama özelliklerine hayranım. Bizim balık hafızamızdan ve fazla iyi niyetimizden, ayrıca dar görüşlülüğümüzden de şikayetçiyim. Bu kitaplarda farkına vardığım en önemli şey şu: Diğerleri (Avr. ve ABD) saldırıyor-casusluk yoluyla, içişlerine karışma yoluyla vs.-biz sadece savunuyoruz. Okuduğum konuyla ilgii kitaplarda, bizim MİT’te uzun süre sadece karşı casusluk (casusluğu engelleme) birimimizin olması, ama casusluk birimimizin olmaması da bunu kanıtlar nitelikte. Şu anda böyle bir birim var mı bilmiyorum. Ama bu durum değişmeli. Eloğlu kendi çıkarı için bütün dünyayla ilgili plan yaparken,biz sadece bizimle ilgili planları savuşturmaya çalışıyoruz. O da ordunun sayesinde. Dünyanın kalanıyla ilgili, bizim çıkarımız için planlar yapıp strateji oluşturması gereken siviller ne yapıyor? Zenginleşiyor sanırım…Ama tarih afetmeyecek. İnsan ölür, parası gider, arkaya ismi kalır.