Kitabı almamı tetikleyen şey, arkasında yazan ‘buyurun en iyi damarım, kaç ünite lazımsa alın’ sözü olmuştu. Kitabı aldıktan hemen sonra bitirdim ama bitirmek zorunluluğunda olduğum için bitirdim desem daha doğru olur herhalde. Çünkü sürükleyici bir yanını göremedim ve tamamını okumadığım için, bir kere daha bu kitaba dönmek istemedim. Velhasıl, şunu bütün içtenliğimle söyleyebilirim ki, verdiğim para, kitabın arkasında yazan o iki satır için değdi. Ama sadece o iki satır için.