Herkes gibi benim de bir ailem var. Ama her biri farklı karakterdeler. Bu nedenle aile içinde çatışma çıkması kaçınılmaz oluyor bazen. Bu durumda iş babama düşüyor ve her zamanki ağırbaşlılığı ile olaya el koyup çatışmayı önlüyor. Sanırım bunda da babamın aile içinde daima uyumlu olmasının büyük katkısı var. Annem ise baskın, yani dominant bir yapıya sahip, ama eli maşalı, otoriter kadın tiplerinden değil. Yine de her şeyin kendi istediği gibi olmasını ister. Bunların başında da çocukları, her zaman kendisine göre her yönüyle mükemmel olmalıdır. Dedim ya, evin diğer fertleri de farklı karakterde, yapıdalar. Evin tek oğlu olan ben, aynı karakterde olup sıcakkanlı, herkesle anlaşabilen, biraz içine kapalı, ama hırsları olmayan birisiyim, öyle biliniyorum. Yine cinsiyet açısından evin tek kızı olan kardeşim ise, her şeye itiraz eden, fakat çok güzel kalbi olan bir çocuktur. Saati saatini tutmaz, bir bakarsınızı birden parlamış, bir bakarsınız beş on dakika sonra pişman olmuştur yaptıklarına. Tabi onun bu pişmanlığını annem asla kabul etmez. Aslında babam da kabul etmez ama kabul etmiş gibi görünür. Çünkü babamda da kız kardeşimin özellikleri vardır, birbirlerine çok benzemektedirler.