Kürtler sorun olduğu zaman medyanın; başlangıçta gazete, ardından radyo ve tv'lerin tavrı değişmez. TV, yani o durmadan konuşan, bizim adımıza karar veren, bizi tahakkümü altına alan aygıt bir süre sonra bizi kendisine benzetir, ona döneriz; onun söylediklerine inanır, inandığımızı aktarırız, böylece onunla bütünleşiriz. Artık gazete, başlangıçta bilgi olan haber, zaman içinde mala dönüşmüştür. Haber tekeli, mal tekeline eşittir. Radikal, Hürriyet ve Milliyet gazetelerinin patronu aynıdır, ancak biri soldan biriortadan, biri sağdan mal pazarlar. Yapılan haberlerin, yorumların pazarlayıcıları ve pazarda satılan bu malların alıcıları da kuşkusuz hep vardır. Yapılan her haber, yayımlanan gazeteye göre vitrin değiştirir. Kürtler, Türkiye'de en fazla Radikal gazetesinde, Radikal İki'de yazarlar, en fazla Kürtler ile ilgili soldan yazı ve haberler de burada yayımlanır. Radikal'de Kürtlerin kabulü, Kürtler ile ilgili haber ve yorumların bir mal olarak değeri Diyanet İşleri Başkanlığı'nın bir dönem Bülent Ersoy için 'ezanı sevdiriyor' yorumundan öteye gitmez. Kahramana kimliğini unutturacak mesajlara açık bir medya söz konusudur her zaman ve bu medya her zaman sahibinin sesidir... Üstelik yeter ki bu ses içinde bize de yer verilsin diye çırpınan onlarca "kalemşor" Kürtler varken...Bu kitap, bir bellek yoklaması, bir medya eleştirisidir. Öcalan, Türkiye'ye getirildikten sonra Türk medyası aynı manşeti atmıştır: Zafer.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)