Nasıl ki, Dilaver Cebeci'nin Sitare'si, Sezai Karakoç'un Mona Roza'sı, Nurullah Genç'in Rüveyda'sı varsa, benim de şiirlerimde bir ideali anlatan karakterim olsun istedim. Ben 0'na "Gülcihan" dedim. Gel etme GülcihanBu bir ağıt değilSuyu çekilen, özlediğimiz o göleCennet kokusu biriktiriyorumSana meftun çiçeklerimdeGülüm, gül yüzlümBütün güzellikleri de ardımda bırakarakDerununa diz çöküyorumAydınlığına yürüyorumSana akan bu nehrin kıyısında ağlıyorumTopraktan sızıp nehre ulaşmıyorİki Gözüm'ün yaşıHasadı yapılmış ömrümüBahardan hiçbir iz yokkenPapatyalarına teslim ediyorumBir gün olur ya, dönemezsem kapınaAğaçlar gelirKuşlar gelirRüzgarlar gelir gülümEn çok da kelebeklerTutunamayan Şair
Kitap Yorumları - (0 Yorum)