Kalabalığın uzun sürmüş sözüneMine çiçeklerinden bir merhem edindim.Limonların denize gamzeler açtığıBir sokağı dünyaya ekleyip duruyorumAy masalı, kum masalı, nar masalıYalnızlığı seviyorum sessizce.Denizden çocuk, dağlardan çıplakBir zaman oluyor kalbimSitem yok, dağlardan çıplakBir zaman oluyor kalbimSitem yok, diyorum, hayatımademiş hiçbir hayata.Gözlerim kocaman atkestaneleriKime baksam, ıhlamurlar içindeBir şehir düşüyor kirpiklerimden.Yetmedi ölüme bunca ayrılıkBütün sevdiklerim bulanık bir ezberSonsuzluğu öğreniyorum utanarak.Nerelerde bıraktıysanız şaşırma güzelliğimiEy çocukluğun inanan yaşları