Merhum sohbetlerinde dar manada siyasetten bahsetmez, zaten meseleleri bir siyaset meselesi olarak da görmezdi. Siyasi değil, ruhlarda manevi bir inkılaba ihtiyacımız vardı. Siyasetin halini gördükçe “Bu memlekette elli sene daha seviyeli siyaset yapılmaz” derdi Herhalde bu günleri görse “Hiçbir zaman yapılmaz” derdi. Siyasette Allah (cc) rızası yoktu. Olsa olsa dünyayı (masiva) elde etme hırsı ve yarışı vardı. Gerisi bu hırsı gizleyen boş bir edebiyattan ve saptırmadan ibaretti. Sadece dünyayı doyma hırsına ram etmek için yapılan uğraşın neresinde Allah (cc) rızası ve insani bir taraf bulunabilirdi. Siyaset ve ticaret hırsı içindeki bir insanın en büyük ma’budu şahsi menfaatiydi. Merhum bir insanın dünyaya niçin geldiği sualine açıkça cevap vermesi gerektiğini, her fırsatta ifade ediyordu.