Elif Erdoğan’ın kırılganlığın içinden gelen direnişle çevrili öykülerinin her köşesinden ümit taşıyor. Çenesi titreyen korkakların büyük cesareti, kumru yuvasına yer açma nezaketi, bir yaprağa bir karıncaya duyulan aşkın deliliği… İyileşen, üzülen, neşelenenlerle dolu Dokuzdan Küpe Çiçeği yazarın ilk öykü kitabı. “Geyik olacak kadar vakti vardı. Ona uzun bir ağıt yakacak kadar yası. Bu yüzden karıncalar taşıyordu onun yükünü taç yapraklara. Kendini durmadan doğuran bir güneş gibi dönüyordu yörüngesinde. Bütün bunlar bittiğinde belki bir hikâye olabilirdi. Şimdilik sadece ormandan çıkmanın bir yolunu bulmaya çalışıyor.”


Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Aslinda bazi yerlerini sevdim. Şuanki dönemi anlatıyor . Fakat kurgu ve betimleme yok . Ayak üstü yada 5 dakika söyleyecegini söyleyip çıkıp gidenler gibi her öyküsü. Kısa hafif bir seyler isteyenler için bire bir. Hiçbir kitap bos degildir. Çünki her insan aynı yerde değildir .
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı, bazı öyküleri beni zorladı içimde anlamlandıramadım ama okuduğuma pişman olduğumu söyleyemem.
Yazarın ilk kitabı genel itibariyle küçürek öykülerden oluşuyor. Biçimsel deneyler olduğu gibi kara mizah da barındırıyor içinde. Sihir öyküsünün bıraktığı tortu hâlâ taze.
Yazarın ilk kısa öyküler kitabı keyifle düşündürerek yormadan okuttu kendini kitap, o kadar derin anlamlar var ki 2. kitap cıkarsa devamı gelecek gibi, bir şans verin ve okuma listenize kesin ekleyin.