GÖREN SEN MİYDİN ? Gelince başıma bin türlü belâ;İlk evvel aşk ile gören sen miydin?Bir güzel açmıştı kanıyor hâlâYarama merhemi süren sen miydin? Sensiz gecelerde kaçtıkça uykum,Gönülden gönüle vardıkça duygum,Çok kara kış gördüm bahara mahkûmİlk açan gülleri deren sen miydin? Nakşettin ruhuma günde rüyâda,Var mı senden güzel söyle dünyada,Aşkınla gezerken çölden ziyadeYanmıştım o suyu veren sen miydin? Çaresizdim kimim kimsem de yoktu,Sevdim dediklerim boynumu büktü,Bir kulübem vardı her gelen yıktıGönlümde bir saray kuran sen miydin? Aşkınla yanarken yaram kanarken,Başımın üstünde kuzgun dönerken,Kimi var diyerek felek denerkenSıra dağlar gibi duran sen miydin? Ressam Halil, aşkı destan sözüyle,Mutluluk saçarak aydın yüzüyle,Son nefes de olsa bile özüyleSımsıcak sevgiyle saran sen miydin?