Yol boyunca her zaman yayan karşılaştığın eski öğrencilerimle bu defa lüks bir arabada karşalışmaktan utandım biraz. Kimi yüzler fark etti beni, ben de fark ettim kimi yüzleri. Iyıl ışıl, kalpleri gibi tertemizdi yüzleri. Her sabah selamlaştığım bu genç dostlarımdan ayrılmanın burukluğunu hissettim. Bu sabah onlarla selamlaşamadık…Yarın yine selamlaşırız kısmetse… Siz bana yarı tebessümle yarı utangaç, “iyi sabahlar hocam, iyi dersler!” dersiniz, ben de size, “İyi sabahlar kızım, iyi sabahlar oğlum… Yolun kenarından yürüyün!” derim. Sizler benim dostlarımsınız. Hiçbir zaman rahat konuşamadığımız, konuşturulmadığımız….